Misteri Kehilangan Lebah

Lebah merupakan ejen pendebungaan penting.

Berita mengenai kehilangan lebah sering diketengahkan memandangkan kepetingan serangga ini sebagai ajen pendebungaan yang memastikan sektor pertanian yang juga membekalkan sumber pemakanan kepada manusia tidak terjejas. Banyak teori-teori yang dikeluarkan berkenaan dengan perkara ini, namun tiada bukti yang kukuh bagi menyokong kebenaran dakwaan mereka. Apakah sebenarnya yang menyebabkan kehilangan serangga penghasil madu ini hilang?

Seperti juga hidupan-hidupan yang lain, lebah juga mempunyai musuh semulajadi atau dikenali sebagai parasit bagi serangga ini. Mungkin banyak perkara yang masih belum kita ketahui mengenai serangga ini sehingga kajian terperinci dijalankan mengenai kejadian sebenar yang menyebabkan semakin banyak lebah hilang atau mati.

Kematian besar-besaran lebah akibat serangan penyakit.

Kejadian yang menimpa serangga ini adalah disebabkan fakor-faktor semulajadi – iaitu serangan parasit dan penyakit. Parasit yang terdiri daripada hama dan juga fungus yang boleh menyebabkan lebah-lebah ini menjadi lemah, sakit dan seterusnya mati. Mengapakah perkara ini berlaku dengan tiba-tiba? Jawapannya seperti mana yang anda ketahui dalam artikel sebelum ini adalah – spesies musuh asing (dari luar kawasan) yang tidak dapat diatasi oleh lebah-lebah ini.

Ini bukanlah kali pertama kejadian seumpama ini berlaku. Kejadian yang serupa pernah berlaku di Buckfast Abbey di Barat Daya England pada tahun 1915. Ini menyebabkan pengusaha ternakan labah tersebut cuba untuk menghasilkan lebah yang tahan terhadap penyakit yang menyerangnya. Satu-satunya teknik yang ada pada waktu itu adalah dengan teknik kacukan jenis-jenis lebah yang dikumpulkan daripada beberapa kawasan di serata dunia termasuklah dari kawasan Crete, Sahara, Morocco dan Gunung Kilimanjaro dan akhirnya menghasilkan spesies lebah ‘Buckfast bee’.

Lebah yang diserang hama - 'Varroa destructor'.

Namun kali ini apa yang menyerang lebah-lebah di Eropah dan Amerika adalah sesuatu yang belum pernah berlaku sebelumnya – serangan hama yang dikenali sebagai ‘Varroa destructor’ yang berasal dari Asia. Hama ini amat halus dan menyerang bukan sahaja lebah dewasa malah memasuki ruang penetasan telur lebah yang menyebabkan anak-anak lebah menjadi cacat dan tidak sihat apabila membesar. Serangan ini kemudiannya berpindah ke koloni yang lain apabila lebah-lebah ini cuba untuk menyerang koloni lain akibat kekurangan makanan.

'Varroa destructor' - secara dekat.

Namun kisah yang berlaku di England pada tahun 1915 menjadi inspirasi para saintis untuk menghasilkan lebah-lebah baru yang mempunyai daya tahan untuk serangan kali ini. Antara usaha yang dijalankan seperti di Washington State University yang membuka “bank sperma lebah” untuk memastikan proses pembiakan silang antara lebah-lebah dapat menghasilkan lebah yang lebih tahan terhadap serangan penyakit ataupun serangan seperti hama ini. Ini kerana hama bukan sahaja makan daripada anak lebah malah menyebarkan bakteria dan virus yang menyebabkan lebah-lebah ini menjadi lemah.

Apa yang berbeza kali ini adalah teknik penghasilan lebah baru dapat dijalankan dengan lebih baik dengan penglibatan banyak pihak dan dibantu oleh pakar-pakar dari seluruh dunia termasuk Martin Beye pakar genetik dari Heinrich Heine University di Düsseldorf, Germany dalam memastikan teknik yang lebih efektif. Dimana tugas seterusnya diserahkan kepada Christina Vlaeminck untuk mengekstrak telur-telur lebah dan menyuntik material genetik sebelum ianya dimasukkan semula ke dalam sarang lebah. Ia bukanlah satu perkara yang mudah, dan sedikit kesilapan akan menyebakan telur tersebut rosak. Malah keadaan suasana persekitaran juga turut mempengaruhi kerja beliau yang mana sering disengat ketika bekerja dengan lebah-lebah ini. (Lebah perlu berada di dalam kurungan bagi mengelakkan ianya terlepas bebas keluar – sebagai undang-undang di German).

Larva lebah di dalam sarang.

Jadi itu adalah sebahagian usaha yang dijalankan bagi mengelakkan lebah-lebah terus hilang dan menyebabkan industri pertanian merosot. Kajian berterusan akan dijalankan sehingga lebah-lebah yang mampu mengatasi masalah yang melanda ini dapat dihasilkan – atau masalah yang mungkin akan berlaku kemudian.

Bagi yang berminat untuk mengetahui dengan lebih lanjut mengenai penghasilan ‘superbee’ ini bolehlah mengikuti kisah sepenuhnya melalui internet atau artikel penuh di National Geographic yang memaparkan kisah tersebut secara panjang lebar. Sekiranya kejadian seumpama ini boleh menimpa lebah, ia juga boleh menimpa ke atas perkara-perkara lain – jadikan kisah ini sebagai iktibar.

* Anda boleh menonton video proses pembesaran anak-anak lebah disini.

* Lain-lain rujukan berkaitan dengan lebah di sini.

Membina Kereta Terpantas Di Daratan, Bloodhound SSC

Bloodhound SSC akan menjadi kenderaan terpantas di darat.

Membina kereta terpantas di dunia untuk pasaran, berbeza dengan membina kereta terpantas di daratan untuk tujuan; kajian, sains dan matematik. Namun bagi memupuk minat mendalam para pelajar dalam bidang ini, Bloodhound SSC direka bagi tujuan mencipta rekod baru iaitu untuk mencapai kelajuan melebihi 1,000 mph (1,609 km/h). Ia kelihatan mudah apabila kereta ini telah siap – namun untuk perkara-perkara seperti ini, anda perlu meneliti setiap langkah yang dilalui dalam proses penghasilannya.

Kereta yang mempunyai kelajuan ‘supersonic’ ini mempunyai muncung tirus dan tajam seperti mata pensil. Menggunakan enjin rocket dan akan mengatasi rekod sebelumnya dengan kelebihan kelajuan sebanyak 33%. Sehingga kini ia telah berada dalam fasa yang hampir siap untuk ujian pertamanya pada kelajuan 200 mph (320 km/h) pada tahun ini (2015). Ia akan menjalani ujian seterusnya di Hakskeen Pan, Mier di bahagian Utara Cape, Afrika Selatan dengan trek sepanjang 12 batu (19 km) panjang dan 2 batu (3.2 km) lebar yang telah disediakan.

Projek ini diumumkan pada 23 Oktober 2008 di Muzium Sains (Science Museum) di London oleh Lord Drayson – yang merupakan Menteri Sains dari Deparment of Innovation, Universities and Skills di mana cadangan ini telah lebih awal diajukan kepada Richard Noble dan Andy Green – yang merupakan pemegang rekod kenderaan darat terpantas sebelumnya.

Projek Bloodhound SSC merupakan projek yang berbeza, seterusnya membolehkan perubahan kelajuan yang lebih tinggi dicapai berbanding dengan kereta-kereta yang sebelumnya iaitu Thrust2 (kelajuan 633 mph – 1,019 km/h pada tahun 1983) dan ThrustSSC (kelajuan 763 mph – 1,228 mp/h pada tahun 1997) yang merupakan kelajuan darat pertama yang berjaya mengatasi kelajuan bunyi.

Bagi mengendalikan kenderaan terpantas ini nanti pemandunya iaitu Andy Green akan berhadapan dengan beberapa cabaran iaitu daya pecutan yang menghasilkan daya 2.5g yang menyebabkan darah berkumpul di kepala, manakala untuk memberhentikannya pula daya 3g akan menyebabkan darah berkumpul di kaki. Jadi persediaan bukan sahaja dilakukan ke atas kenderaan, malah pemandunya juga perlu bersedia dengan latihan pemanduan kapal terbang secara terbalik di bahagian pendalaman di Britain.

Pembinaan Bloodhound SSC bukanlah dilakukan oleh beberapa individu sahaja malah rekabentuknya direka di College of Engineering di Swansea University. Mereka yang terlibat adalah Professor Oubay Hassan, Professor Ken Morgan dan kumpulan mereka menggunakan kaedah ‘Computational Fluid Dynamic’ (CFD) dalam membantu kefahaman rekabentuk aerodynamic pada rekabentuk Bloodhound SSC. Manakala Swansea University's School of the Environment and Society pula membantu mengenalpasti lokasi ujian yang bersesuaian.

Enjin EJ200 yang digunakan pada Bloodhound SSC.

Enjin jet yang digunakan oleh kenderaan ini nanti adalah dari enjin prototype Eurojet EJ200 yang digunakan pada Eurofighter dan disumbangkan untuk projek ini. Enjin rocket ini kemudiannya diberikan pengubahsuaian oleh Nammo bagi membolehkan kuasa dipertingkatkan dan memberikan kelajuan sehingga 1,000 mph (1,609 km/h). Manakala satu lagi enjin tambahan adalah daripada Jaguar supercharge V-8, yang digunakan sebagai unit kuasa auxilary dan memacu pam oxydizer untuk roket tersebut. Keseluruhan enjin ini akan membekalkan 135,000 kuasa kuda! Enjin hybrid Nammo ini akan menggunkan kuasa yang dibekalkan daripada bahanapi cecair high-test peroxide dan bahan pepejal hydroxyl-terminated polybutadiene.

Kumpulan komponen pada Bloodhound SSC sebelum proses pemasangan.

Bagi roda kenderaan ini pula ia menggunakan roda berdiameter 36 inch (910 mm) yang akan berputar pada kelajuan 10,200 rpm dan perlu ditempa daripada aluminium padu bagi membolehkan ianya tahan daya pada 50,000 g. – anda boleh melihat roda pada kenderaan pantas lain seperti Bugatti yang juga menggunakan roda yang berbeza dari kenderaan biasa.

Kerangka utamanya dibina daripada ‘carbon fibre monocoque’ iaitu dengan konsep yang sama seperti kenderaaan Formula 1 bagi memastikan keselamatan pemandu. Ia  juga terdiri daripada 3,500 komponen yang berbeza dan setiap satunya perlu menjalani ujian ketahanan bagi memastikan ia selamat. Ia mengambil masa 6 minggu dalam proses pemasangan terakhir yang dilakukan oleh lapan orang juruteknik earospace dan motorsport, dibantu oleh empat juruteknik lagi daripada Royal Electrical dan Mechanical Engineers.

Kumpulan antara jurutera yang terlibat dalam pembinaan Bloodhound SSC.

Seperti yang dinyatakan sebelumnya projek Bloodhound ini merupakan projek bagi menggalakkan generasi akan datang untuk meminati bidang sains, teknologi, kejuruteraan dan matematik atau singkatannya (STEM). Banyak program-program yang dijalankan untuk semua peringkat umur dan ia juga melibatkan sekolah-sekolah di UK dan Afrika Selatan. Begitulah uniknya program yang menginspirasikan ini, seperti juga program pengagihan komputer oleh BBC bagi menggalakkan murid-murid mempelajari pemprograman komputer.

Sekiranya anda berminat untuk mengetahui projek ini dengan lebih lanjut bolehlah melawat laman web Bloodhound SCC untuk melihat sendiri persediaan dan program-program ini dijalankan. Anda juga mungkin boleh mengambil bahagian di dalam program tersebut atau mendapatkan beberapa barangan berkaitan dengan Bloodhound SSC.

MyRokan adalah sebuah blog yang memaparkan artikel-artikel berbentuk informasi dan mempromosikan produk-produk tempatan. Untuk maklumat lanjut mengenai blog kami boleh mengikutinya dari post Hubungi Kami. Sertai kami juga di laman Facebook kami.

Mengenali Jenis Keju Dengan Lebih Dekat

Mozzarella digunakan dengan meluas dalam penyediaan pizza.

Pengenalan mengenai keju merupakan topik yang penting kerana kita mempunyai pelbagai persoalan mengenai keju. Maka pengetahuan mengenai keju dapat memperbetulkan tanggapan ini disamping memberikan maklumat yang tepat mengenai penggunaan keju yang betul. Maka dengan itu tidaklah kita melakukan sesuatu tanpa ilmu.

Seperti yang kita ketahui, keju merupakan makanan yang telah digunakan sejak ribuan tahun dahulu oleh ramai penduduk dunia dengan kaedah penghasilan yang pelbagai. Mungkin sekiranya anda merasakan keju yang dibeli dikedai disediakan dengan cara yang tidak sesuai dengan anda, mengapa tidak; Anda menyediakan keju anda sendiri? Malah keju disediakan daripada pelbagai jenis susu (lembu, kambing, biri-biri, yak dan sebagainya) dan pelbagai jenis cara.

Penyediaan keju menggunakan bahan gantian ‘rennet’ dari tumbuh-tumbuhan telah lama digunakan iaitu semenjak zaman Roman lagi. Manakala dalam penghasilan keju moden pula kaedah yang dikenali sebagai ‘Fermentation produced chymosin’ (FPC) digunakan kerana ianya lebih murah selain mampu menghasilkan keju yang berkualiti.

Kaedah ini terhasil melalui teknologi kejuruteraan genetik yang membolehkan ‘gene’ yang menghasilkan rennet di dalam usus haiwan dipindahkan kepada bakteria, fungus atau yis bagi membolehkan ia menghasilkan ‘chymosin’ semasa proses penapaian. Jadi proses ini sama sahaja dengan proses penghasilan bahan makanan lain seperti kicap, tempeh dan tapai.

Menjelang 2008, lebih kurang 80% ~ 90% keju yang dihasilkan di US dan Britain adalah dihasilkan menggunakan FCP. Hari ini FCP yang digunakan dalam kebanyakan penghasilan keju secara industri adalah dihasilkan oleh fungus Aspergillus niger dan dipasarkan di bawah jenama CHY-MAX® sebuah syarikat dari Denmark atau dihasilkan oleh Kluyveromyces lactis yang dipasarkan di bawah jenama MAXIREN® sebuah syarikat Belanda.

Itu berkenaan dengan penghasilan keju secara moden kerana kita sering tertanya-tanya adakah keju yang kita makan dihasilkan dengan cara yang selamat untuk digunakan. Lain pula dengan keju yang kita sering lihat di dalam gambar atau yang biasanya digunakan oleh masyarakat barat terutama US dan juga Eropah. Maka dengan itu mari kita lihat beberapa jenis keju yang popular bagi memberi kita sedikit kefahaman mengapa kita menggunakan keju yang berbeza untuk tujuan yang berlainan;

Cheddar

Cheddar Cheese di pertunjukkan Mid Sommerset. 

Cheddar cheese berasal daripada England (perkampungan Cheddar di daerah Somerset) dan ia dihasilkan daripada susu lembu. Ia juga merupakan keju yang paling popular di seluruh dunia (mudah didapati). Keju ini mencapai usia matang apabila berusia 9 ~ 24 bulan. Mempunyai tekstur yang rapuh dan tergolong di dalam kumpulan keju yang mempunyai kekerasan separa-keras. Warna Cheddar yang asal adalah daripada putih ke kuning pudar. Adakalanya pewarna digunakan untuk memberikan warna kuning keemasan kepada keju jenis ini.

Chevres

Chevres dibuat daripada susu kambing.

Chevres berasal dari France dan ianya diperbuat daripada susu kambing. Terdapat pelbagai bentuk dan saiz dihasilkan untuk keju jenis ini. Ia mempunyai tekstur yang berbeza-beza daripada lembut sehingga keras, ia juga biasa digunakan di dalam pencuci mulut (dessert) atau sebagai snack sebelum minuman makan malam. Salah satu kelebihan keju ini, ia biasa digunakan di dalam hidangan-hidangan hebat (fine dishes).

Burrata

Burrata yang dihidangkan bersama salad.

Burrata bermaksud “buttery” berasal daripada Itali dan dihasilkan daripada gabungan mozzarella dan cream. Ia merupakan keju segar dengan dua bahagian iaitu luar yang dihasilkan daripada mozzarella daripada susu kerbau atau lembu dan bahagian dalamnya pula daripada bahagian daripada ‘curd’ yang lebih lembut bersama cream. Keju ini dihasilkan daripada kawasan Apulia di Itali yang terkenal sebagai kawasan penternakan biri-biri dan pertanian.

Burrata merupakan keju segar yang perlu dihidangkan segera. Ia dianggap telah lama apabila mencapai usia 48 jam. Burrata sesuai dihidangkan bersama salad, roti rangup, daging bakar, tomato segar bersama minyak zaitun dan spaghetti.

Edam

Keju Edam mempunyai kulit daripada lilin paraffin.

Keju Edam berasal daripada Belanda iaitu sebuah kawasan bernama Edam dan merupakan antara keju tertua semenjak 1300 sehingga 1700. Keju ini unik kerana disaluti dengan lilin paraffin dibahagian luarnya. Ia mampu bertahan lama dan menjadi semakin keras mengikut masa. Berikutan ini ia mudah bagi kegunaan samada untuk pelayaran di laut ataupun bagi mereka yang tinggal jauh di kawasan pendalaman. Ia biasa digunakan ketika masih baru – dimana teksturnya masil lagi elastik, kenyal manakala rasanya lebih lembut, manis dan seperti kekacang. Salutan lilin yang berwarna gelap menunjukkan Edam telah mencapai usia matang sekurang-kurangnya 17 minggu. Satu lagi jenis keju seakan akan Edam juga berasal daripada Belanda adalah Gouda yang juga popular di seluruh dunia.

Blue

Blue mempunyai urat bewarna kebiruan. 

Keju dari jenis ini dikatakan ditemui secara tidak sengaja dan dinyatakan di dalam teks semenjak 79 AD lagi. Keju jenis ini mempunyai jaluran urat bewarna biru (blue), biru-kelabu, biru-hijau atau biru coklat yang mmepunyai bau yang agak kuat. Ia mempunyai rasa yang seimbang di antara masin dan manis, serta ketajaman dan matang. Ia sesuai digunakan untuk salad dan juga bersama creame cheese sebagai sapuan.

Parmesan (Parmigiano)

Festival Parmigiano-Reggiano di Modena, setiap blok keju berharga €490/$640

Parmesan juga merupakan keju yang berasal dari salah sebuah daerah di Italy iaitu Parma dan beberapa kawasan lain. Keju terbaik daripada daerah ini dikenali sebagai "Parmigiano-Reggiano" dan ia merupakan satu pengiktirafan yang dikeluarkan oleh kerajaan Itali sendiri. Jadi keju Parmesan yang biasa digunakan di kebanyakan pasaraya adalah dari jenis yang sama, tetapi bukan yang berasal daripada daerah Parma ini. Parmesan tergolong dalam kumpulan keju yang keras, melalui proses pemeraman yang panjang sehingga 2 tahun. Oleh kerana parmesan merupakan keju yang keras ia biasanya digunakan dalam bentuk parutan dan dicampur di dalam masakan.

Mozzarella

Mozzarella merupakan keju yang lembut.

Satu lagi keju terkenal yang berasal dari Itali kerana biasa digunakan dalam penyediaan pizza. Mozarella merupakan keju lembut dan boleh digunakan untuk jangka waktu yang singkat dan tahan lebih lama dengan pengendalian yang betul – bekas simpanan vakum. Walaubagaimanapun kebiasaannya mozzarella digunakan sehari selepas penyediaannya. Di Itali, mozzarella yang dihasilkan menggunakan susu kerbau adalah variasi khusus dan dikenali sebagai Mozzarella di Bufala Campana dan dikawal oleh undang-undang EU. Selain daripada digunakan dalam penyediaan pizza, mozzarella juga digunakan dalam variasi makanan seperti ‘nan cheese’ oleh pengusaha makanan India.

Banyak lagi jenis-jenis keju yang perlu anda ketahui jika anda berminat untuk mengetahui cara penggunaan keju dan hidangannya yang betul. Keju yang berada dipasaran mungkin menggunakan nama yang sama dengan keju-keju seperti yang disebutkan di atas tetapi bukanlah keju sebenar seperti yang mana dihasilkan pada asalnya. Ia penting bagi membezakan antara keju yang tulin, dan kaedah penjagaan yang betul bagi mengelakkan keju ini rosak. Seterusnya anda mungkin dengan mudah boleh memadankan keju yang sesuai dengan hidangan anda seterusnya nanti.

Keunikan Dunia Keju (Cheese)

Pelbagai jenis keju mengikut negara, daerah, kaum dan sebagainya.

Keju (cheese) merupakan bahan makanan penting bagi kebanyakan negara-negara yang mengamalkan bahan pemakanan unik ini. Sejak penemuan kaedah penghasilan keju ditemui secara tidak sengaja, ia semakin merebak ke serata bahagian dunia yang lain dengan pelbagai kaedah penghasilan, nama, rasa, kaedah penyediaan dan cara menikmatinya juga.

Keju kemungkinan ditemui secara tidak sengaja di Benua Arab apabila mereka menyimpan susu di dalam kantung yang diperbuat daripada usus haiwan ternakan. Enzim yang dikenali sebagai rennet menyebabkan susu tersebut menggumpal apabila menjadi masam, tetapi masih boleh dimakan. Sejak daripada itu teknik penghasilan keju terus tersebar ke serata bahagian lain dan menghasilkan pelbagai jenis keju menggunakan pelbagai jenis susu (daripada pelbagai jenis haiwan).

Antara proses awal dalam penghasilan keju Swiss.

Di negara-negara yang menjadikan keju sebagai bahan sebahagian makanan mereka, evolusi penghasilan keju menghasilkan pelbagai variasi sehinggakan Britain sahaja mempunyai lebih 700 jenis keju begitu juga dengan Perancis dan Itali yang masing-masing mempunyai lebih daripada 400 jenis variasi keju. Keju adalah bahan yang lebih mudah disimpan berbanding dengan susu namun mempunyai khasiat pemakanan yang hampir sama.

Keju boleh dikelaskan dengan pelbagai kriteria daripada jenis susu, tekstur, warna, bahan yang digunakan, kaedah pembuatan, negara, daerah dan pelbagai lagi. Ini kerana keju sangat sensitif sehingga bahan pemakanan yang dimakan oleh haiwan yang menghasilkan susu untuk proses pembuatan keju boleh mempengaruhi rasa keju tersebut. Oleh kerana variasi keju yang luas ini, maka adalah sukar bagi kita untuk berpeluang menikmati kesemua jenis keju yang ada melainkan mengenali sebahagian daripadanya dan mencuba sebahagian jenis keju itu pula.

Penghasilan keju secara industri mula dilakukan di Switzerland pada tahun 1815, namun begitu penghasilan pada skala besar-besaran dengan jayanya dilakukan di United States oleh Jesse Williams seorang penghasil susu dari Rome, New York pada tahun 1851. Manakala keju-keju yang kita kenali pada hari ini adalah yang berasal dari zaman pertengahan seperti ‘Cheddar’ pada sekitar 1500, ‘Parmesan’ pada 1597, ‘Gouda’ pada 1697 dan ‘Camembert’ pada 1791. Jadi banyak sekali keju-keju yang tidak kita ketahui dan kemungkinan yang tidak dihasilkan lagi.

Keju tempatan di pasar Peru.

Proses pertama penghasilan keju adalah proses penggumpalan susu yang dipanggil ‘curdling’ yang akan mengasingkan ketulan-ketulan susu dan cecair yang dipanggil ‘whey’. Proses ini boleh dicapai dengan hanya menambahkan asid seperti cuka sebagaimana dalam penghasilan keju paneer atau queso fresco. Namun begitu teknik yang lebih selalu digunkan adalah penambahan bakteria yang menukarkan gula di dalam susu kepada asid laktik (lactic acid). Jenis bakteria yang digunakan juga memainkan peranan dalam menghasilkan rasa keju selepas tempoh pengeraman. Jenis-jenis bakteria yang digunakan untuk proses awal ini antaranya terdiri daripada jenis Lactococcus, Lactobacillus, atau Streptococcus. Bagi keju yang dihasilkan oleh Swiss yang menggunakan Propionibacter shermani turut menghasilkan gas karbon dioksida semasa proses penuaan yang menyebabkan keju Swisscheese atau Emmental mempunyai gelembung-gelembung udara yang dipanggil “eyes”.

Keju Parmigiano Reggiano di dalam kilang moden.

Susu yang telah menggumpal (menjadi dadih) ini akan dikumpulkan dan akan melalui proses yang berbeza untuk menghasilkan keju-keju yang berlainan seperti ‘stretching’ untuk menghasilkan keju Mozzarella dan Provolone yang mempunyai tekstur seperti getah atau bertali. Manakala ‘Cheddaring’ pula melalui proses mampatan dan pembuangan lembapan daripada keju yang juga mempengaruhi tektur akhir keju ini nanti. Manakala proses ‘washing’ digunakan untuk penghasilan keju-keju seperti Edam, Gouda dan Colby dengan membasuh keju-keju ini di dalam air panas untuk mengurangkan kadar asid di dalam keju dan menghasilkan keju dengan rasa yang sederhana.

Proses berikutnya dalam penghasilan keju adalah pemeraman atau ‘ripening’ bagi membolehkan rasa keju terus berubah hasil tindakbalas mikrob di dalam keju tersebut. Ini kerana keju yang baru dihasilkan mempunyai rasa yang lebih masin dan kurang rasa. Walaupun masih boleh dimakan, kebanyakan keju akan melalui proses ‘ripening’ yang akan memakan masa daripada beberapa hari sehingga kepada beberapa tahun. Kebanyakan penghasil keju mempunyai gudang-gudang pengeraman keju bagi mengawal pengaliran udara dan suhu dalam memastikan keju yang dihasilkan bermutu tinggi.

Keju sesuai untuk pelbagai jenis makanan.

Keju dihasilkan dalam pelbagai rupa bentuk dan digunakan dalam pelbagai jenis masakan. Malah lebih mudah lagi keju boleh terus dihidangkan bersama dengan makanan kegemaran anda seperti burger, roti, tortilla, kentang goreng dan sebagainya. Terdapat pelbagai jenis keju yang sesuai untuk semua jenis makanan mengikut kreativiti masing-masing. Variasi keju ini menjadikan pakar keju mendapat gelaran mereka tersendiri iaitu ‘cheesemonger’ seperti juga pakar ‘wine’ atau masakan (cuisine).

Itu serba sedikit mengenai keju atau ‘cheese’ yang perlu anda ketahui dan mungkin pada artikel yang akan datang kita berpeluang untuk melihat lebih dekat jenis-jenis keju yang populor di serata dunia daripada 1750 jenis keju yang disenaraikan. Menarik!

Peperangan Dengan Plastik

Proses pengumpulan plastik daripada laut.

Plastik merupakan bahan yang paling mudah didapati kerana ia murah dan memudahkan bagi manusia dalam kegunaan harian terutama pembungkusan. Ia mudah dibentuk, tidak berkarat, tidak mudah pecah, ringan dan tidak mudah mereput. Plastik sintetik pertama adalah dikenali sebagai bakelite, direka di New York pada tahun 1907 oleh Leo Baekeland. Semenjak daripada itu kepesatan rekaan berasaskan plastik dan penggunaannya dipelbagaikan dan kini ia digunakan hampir di seluruh dunia.

Acaman plastik telah diketahui sejak awal lagi iaitu ia merupakan bahan yang tidak mudah terurai secara semulajadi. Namun kepesatan dunia rekaan berasas bahan plastik semakin meluas dan lebih banyak plastik dihasilkan. Antara plastik-plastik yang biasa digunakan termasuklah dari jenis; polyester (PES), polyethylene terephthalate (PET), polyethelene (PE), high-density polyethylene (HDPE), polyvinyl choliride (PVC), polyvinylidene chloride (PVDC), low-density polyethylene (LDPE), polypropylene (PP), polystyene (PS), high impact polystyrene (HIPS), polyamides (PA), Acrylonitrile butadiene styrene (ABS), polycarbonate (PC), polyurethanes (PU) dan banyak lagi jenis-jenis plastik yang direka untuk memenuhi keperluan tertentu.

Lokasi-lokasi utama kumpulan plastik.

Bagi sepanjang tempoh ianya mula digunakan, plastik yang dibuang dihanyutkan ke sungai dan seterusnya ke laut. Walaupun hari ini langkah kitar-semula giat dijalankan, longgokan plastik yang telah terkumpul di lautan adalah amat memeranjatkan. Longgokan plastik ini terus bertambah setiap hari dan terapung mengikut arus lautan dan membentuk longgokan besar di beberapa lokasi utama di lautan utama dunia. Apa yang membimbangkan longgokan ini bukan sahaja mencemarkan malah ia menjadi punca pada kematian hidupan liar.

Plastik mendatangkan masalah bukan sahaja apabila ditelan oleh hidupan-hidupan ini, Ia menyebabkan kematian kepada haiwan dalam pelbagai cara. Plastik adakalanya menjerut haiwan-haiwan ini dan menyebabkan kecederaan yang serius. Adakalanya menyukarkan pergerakan dan menyebabkan haiwan tidak dapat bergerak dan mati kelemasan. Bagi haiwan yang menyangkakannya obor-obor pula akan memakan plastik dan menyebabkan plastik tersebut tertinggal di dalam badan mereka sehingga menyebabkan haiwan tersebut mati.

Walaupun usaha sering dilakukan untuk menyelamatkan haiwan-haiwan ini, namun sekiranya plastik terus dibuang dan longgokan besar plastik-plastik di  laut tidak dibersihkan, usaha ini akan tetap menjadi sia-sia. Adakah kita manusia akan hanya berpeluk tubuh atas perbuatan kita ini? Apakah kita menyangka bahawa manusia tidak memerlukan alam (sekiranya berlaku kepupusan besar-besaran?) Ini kerana di kawasan longgokan sampah gergasi ini, didapati tiada plankton yang menjadi makanan hidupan laut – sedangkan setiap hari ia terus membunuh haiwan-haiwan lain.

Burung yang mati akibat memakan plastik.

Plastik yang menjerut anjing laut.

Kecacatan yang diakibatkan plastik.

Usaha Pembersihan Plastik di Laut

Usaha pembersihan plastik dilautan sebelum ini dianggap mustahil disebabkan banyak faktor. Malah semua pihak mengambil jalan menunggu tindakan orang lain. Syarikat-syarikat pengeluar plastik sendiri tidak memandang serius perkara ini. Mungkin oleh kerana ia tidak mendatangkan keuntungan atau kita sendiri, masyarakat dunia yang terus tanpa henti membuang plastik merata-rata.

Keadaan semakin berubah apabila seorang remaja berusia 19 tahun yang ingin melihat longgokan plastik-plastik ini dapat dibersihkan. Remaja tersebut adalah Boyan Slat (lahir pada 27 Julai, 1994) dari Belanda yang juga merupakan seorang pelajar kejuruteraan earo-angkasa. Cita-cita beliau ini diteruskan walaupun mengalami pelbagai tentangan, masalah dan berseorangan. Sehinggalah beliau berjaya sedikit-demi sedikit dalam membentuk satu organisasi yang akhirnya dikenali sebagai yayasan – The Ocean Cleanup. Dimana beliau dibantu oleh beberapa lagi pakar daripada Delf University of Technology bagi memastikan usaha beliau dapat dilakukan dengan jayanya.

Daripada itu banyak kajian dilakukan, bagi mengelakkan usaha ini akan mendatangkan masalah yang lain. Keseluruhan usaha ini perlu dilakukan dengan teliti ini kerana masalah loggokan plastik sudah merupakan satu masalah yang besar, jadi menambahkan masalah lain bukanlah satu langkah yang bijak. Ujian demi ujian dilakukan dan nasihat daripada pakar-pakar lain turut diambil kiara bagi memastikan impak daripada program ini tidak menjejaskan alam dan mematuhi undang-undang marin.

Usaha ini telah berjalan beberapa tahun lamanya dan mendapat sokongan daripada orang ramai dengan sumbangan kira-kira $2M untuk pemasangan modul pengumpulan plastik yang pertama dari lautan Atlantik. Usaha beliau ini telah mendapat penghargaan dalam kategori ‘Champion of the Earth’ daripada United Nation Environment Programme pada tahun 2014.

Penghargaan bukanlah satu sebab mengapa usaha ini dijalankan, namun sebagai sebahagian daripada penduduk dunia yang bertanggungjawab kita harus sama-sama mendukung cita-cita ini iaitu untuk memastikan alam sekitar sentiasa bersih dan selamat untuk semua makhluk. Mungkin usaha kecil anda dengan tidak membuang plastik merata-rata adalah salah satu sumbangan yang juga membantu. Pendek kata kita manusia pemimpin dunia – lakukan tanggungjawab masing-masing mengikut kemampuan. Terima kasih.