Perkara Yang Perlu Anda Ketahui Mengenai Hoi An, Vietnam

Bandar Hoi An, pada waktu malam bertukar menjadi bandar yang dipenuhi dengan tanglung yang berwarna-warni.

Bagaikan mutiara yang tersembunyi, Bandar Hoi An bukanlah merupakan bandar-bandar utama di Vietnam. Ia terletak di Selatan Bandar Da Nang, dan menjadi singgahan yang amat penting bagi siapa sahaja yang berkunjung ke Da Nang untuk singgah di bandar kecil ini. Keunikan bandar ini yang berjaya bertahan dalam mengharungi pelbagai zaman, menjadikan ianya berbeza sekali dengan bandar-bandar yang lain. Ditambah lagi dengan keunikan budaya tempatan, bandar ini akan dipenuhi dengan tanglung yang berwarna warni menjelang pada waktu malam sehingga ke dini hari.

Hoi An, terletak di pantai tengah Vietnam, mempunyai sejarah yang kaya sejak lebih 2,000 tahun lalu. Lokasinya yang strategik di muara Sungai Thu Bon menjadikannya pelabuhan perdagangan yang sibuk dan hab penting untuk perdagangan di Asia Tenggara pada abad ke-16 dan ke-17. Hoi An, melalui pelbagai fasa yang turut menyumbang kepada keunikan bandar ini yang perlu kita ketahui untuk menyingkap dengan lebih lanjut sejarah pembangunannya.

  

Pemandangan sampan-sampan yang sedia untuk mengambil para pelawat menyusuri sungai di tengah Bandar Hoi An.

1. Zaman Purba: Asal-usul Hoi An boleh dikesan kembali kepada orang Cham yang menetap di rantau ini seawal abad ke-2 SM. Menjelang abad ke-7 Masihi, ia telah menjadi sebuah bandar pelabuhan utama yang dikenali sebagai Lam Ap Pho (Bandar Champa). Bandar ini berkembang pesat di bawah kerajaan Cham sehingga ia ditakluki oleh Vietnam pada abad ke-15. Kedudukan bandar ini yang berdekatan dengan bandar Da Nang yang juga merupakan pelabuhan penting sejak dahulu lagi memberikan ia kelebihan untuk turut mendapat tumpuan.

 

2. Zaman Kolonial: Semasa zaman penjajahan, Hoi An mengalami pertukaran budaya dan pertumbuhan ekonomi yang ketara kerana lokasinya yang strategik di sepanjang laluan perdagangan maritim. Ia menjadi pelabuhan perdagangan antarabangsa yang sibuk, menarik pedagang dari China, Jepun, Belanda, Portugal, dan negara Eropah yang lain. Pengaruh budaya yang pelbagai dapat dilihat dalam seni bina, masakan, dan tradisi Hoi An. Bangunan-bangunan di sekitar Bandar Hoi An merupakan seni bina bangunan-bangunan lama dari pengaruh-pengaruh termasuk dari Timur dan Barat. Keunikan bangunan-bangunan lama inilah yang memberikan keunikan kepada Bandar Hoi An.

 

3. Penurunan dan Pemeliharaan: Apabila laluan perdagangan maritim beralih dan Lembangan Sungai Thu Bon, kepentingan Hoi An sebagai pelabuhan perdagangan merosot. Walau bagaimanapun, kemerosotan ini membantu mengekalkan banyak seni bina bersejarah bandar, kerana ia sebahagian besarnya tidak disentuh oleh pembangunan moden. Pada tahun 1999, Hoi An telah diiktiraf sebagai Tapak Warisan Dunia UNESCO kerana bandar purbanya yang sangat terpelihara dengan baik. Melalui industri pelancongan, bandar ini sekali lagi diberikan nafas baru. Gelombang lawatan daripada para pelancong membuka peluang kepada pelbagai industri untuk membangunkan semula Bandar Hoi An. Ia bukan sahaja terdiri daripada hotel-hotel bertaraf antarabangsa, malah kebangkitan restoran-restoran tempatan, pertunjukan kebudayaan, pemandu pelancong, industri kraftangan dan sebagainya.

 

Perjalanan berzaman menyumbang kepada pelbagai pembangunan kepada Hoi An yang kekal sehingga ke hari ini.

4. Ledakan Pelancongan: Dalam beberapa dekad kebelakangan ini, Hoi An telah mengalami ledakan pelancongan, menarik pelawat dari seluruh dunia yang datang untuk mengagumi seni bina yang terpelihara dengan baik, jalan yang diterangi lampu tanglung dan warisan budaya yang kaya. Suasana bandar yang menawan, hidangan kulinari dan jarak yang dekat dengan pantai yang indah telah menjadikannya salah satu destinasi pelancongan utama Vietnam. Tarikan di Hoi An merangkumi seni bina bangunan yang menarik, budaya masyarakat yang terpelihara, malah gaya hidup masyarakat dengan aktiviti kehidupan seharian seperti bertani dan bersawah adalah menjadi tarikan utama. Bentuk muka bumi Hoi An yang mendatar dan kuala sungai menjadi tempat di mana tumpuan para pelancong menghabiskan masa menikmati pemandangan unik Hoi An.

 

5. Warisan Budaya: Kemandirian Hoi An sebagai permata budaya boleh dikaitkan dengan pelbagai faktor, termasuk usaha pemuliharaan yang ketat oleh pihak berkuasa tempatan, penglibatan masyarakat dalam memelihara kraf dan adat resam tradisional, dan pengiktirafan UNESCO, yang telah membantu meningkatkan kesedaran tentang kepentingan sejarah bandar itu. Sejajar dengan usaha pembangunan industri pelancongan yang serius oleh kerajaan Vietnam, Bandar Hoi An, menerima kunjungan pelancong yang amat menggalakkan. Aktiviti-aktiviti yang disediakan di sini juga amat menarik dan menjadikan kunjungan ke sini menjanjikan pengalaman yang menarik.

 

Aktiviti berbasikal di kawasan sawah padi merupakan antara aktiviti yang paling popular selain menjelajah di sekitar Bandar Hoi An.

6. Pelancongan Lestari: Usaha sedang dibuat untuk menguruskan pelancongan secara mampan di Hoi An untuk mengelakkan kesesakan dan mengekalkan ciri uniknya. Inisiatif seperti zon pejalan kaki sahaja di bandar lama, sekatan ke atas pembangunan, dan promosi amalan mesra alam bertujuan untuk mengimbangi pelancongan dengan pemuliharaan warisan. Usaha pengekalan warisan budaya ini adalah penting bagi memastikan keunikan bandar Hoi An dapat dikekalkan bagi pengunjung-pengunjung di masa akan datang. Bagi mereka yang pernah melawati bandar bersejarah ini, pasti setuju mengenai usaha pemuliharaan ini dan ingin sekali berkunjung semula ke Hoi An, untuk menikmati suasananya sekali lagi.

 

Secara keseluruhannya, daya tahan dan daya tarikan Hoi An berpunca daripada kekayaan sejarah, kepelbagaian budaya dan usaha bersepadu penduduknya untuk menjaga warisannya untuk dinikmati oleh generasi akan datang. Seterusnya sokongan daripada kerajaan dalam pembangunan infrastruktur menambahkan lagi minat para pelawat untuk berkunjung ke sini. Kelancaran sistem pengangkutan dari Da Nang di mana terletaknya lapangan terbang merupakan antara sokongan terbaik. Malah jarak yang dekat ini membolehkan para pelancong melawat kedua-dua bandar dalam tempoh lawatan yang sama.

Pada waktu malam, kapal-kapal kertas dihanyutkan bersama dengan lilin sebagai tanda doa atau harapan.

Berikut kita ikuti pula perkara-perkara yang menjadi faktor tarikan yang menjadi sebab mengapa orang tertarik ke Hoi An, dan berikut ialah beberapa tarikan dan aspek utama yang pengunjung cenderung menghargai:

 

1. Pekan Lama (purba): Pekan purba Hoi An yang dipelihara dengan baik ialah Tapak Warisan Dunia UNESCO, dicirikan oleh jalan-jalan sempit atmosfera, bangunan bersejarah dan seni bina tradisional. Pengunjung boleh bersiar-siar melalui lorong-lorong menawan yang dipenuhi tanglung, meneroka kuil purba dan dewan perhimpunan, serta mengagumi gabungan unik pengaruh Cina, Jepun dan Vietnam. Samada anda berjalan kaki atau menggunakan basikal, menerokai bandar purba merupakan antara aktiviti penting dalam mengenali bandar Hoi An. Penerokaan ini juga perlu dilakukan pada waktu siang dan juga malam, kerana suasana kedua-dua keadaan tersebut amat berbeza dan sangat menarik untuk dialami.

 

2. Warisan Budaya: Warisan budaya Hoi An yang kaya terbukti dalam gabungan gaya seni bina, tradisi masakan dan kraf pertukangan. Pengunjung boleh mengambil bahagian dalam aktiviti kebudayaan seperti membuat tanglung, kelas memasak tradisional dan menaiki bot di sepanjang Sungai Thu Bon, menyelami suasana budaya yang meriah di bandar ini. Lawatan ke Hoi An, merupakan pengalaman yang unik di mana anda mempunyai peluang merasai pelbagai aktiviti penduduk tempatan. Aktiviti bermula sedari awal pagi sehingga ke lewat malam. jadi sekiranya anda melawati Hoi An, pastikan anda tidak ketinggalan dalam menyertai sebarang aktiviti-aktiviti ini.

 

Bangunan-bangunan di sekitar Hoi An amat menarik kerana seni bina yang diilhamkan daripada pelbagai pendatang luar yang pernah menduduki bandar lama ini.

3. Culinary Delights: Hoi An terkenal dengan masakannya yang lazat, yang mencerminkan pengaruh pelbagai budaya dan lokasi pantainya. Daripada gerai makanan jalanan yang lazat hingga ke restoran mewah, pengunjung boleh menikmati pelbagai jenis hidangan, termasuk Cao Lau (hidangan mi serantau), ladu White Rose dan makanan laut yang segar. Makanan di sini juga tidak terlalu mahal dan terdapat pelbagai restoran bagi memenuhi keperluan pelawat. Selain daripada menikmati masakan unik ini, anda mungkin juga boleh menyertai kelas masakan untuk menyelami rahsia masakan penduduk tempatan.

 

4. Membeli-belah: Hoi An ialah syurga pembeli, menawarkan pelbagai jenis cenderamata unik, kraftangan dan pakaian yang direka khas. Bandar ini terkenal dengan kedai-kedai jahitannya, di mana pengunjung boleh mendapatkan pakaian yang dibuat khas dalam beberapa hari. Selain itu, pasar dan butik yang sibuk menawarkan banyak barangan buatan tempatan, termasuk produk sutera, seramik dan tanglung. Walaupun tidak mempunyai pasaraya besar seperti di bandar-bandar lain, pengalaman membeli belah di Hoi An adalah unik, kerana rata-rata anda akan membeli hasil kerja tangan penduduk tempatan. Bahan jualan daripada pelbagai kerja tangan seperti barangan kraf, baju, ukiran, dan sebagainya amat unik untuk dibawa pulang bersama.

 

Acara menaiki perahu buluh ini merupakan satu lagi perkara unik yang boleh dialami di Hoi An.

5. Keindahan Pemandangan: Di sebalik tarikan kebudayaannya, Hoi An menawarkan pemandangan semula jadi yang menakjubkan, termasuk pantai yang bersih, kawasan desa yang subur dan sawah padi yang indah. Pengunjung boleh berehat di pantai berpasir di pantai berdekatan seperti An Bang dan Cua Dai, berbasikal melalui kawasan luar bandar atau menaiki bot untuk menerokai pulau-pulau berdekatan. Ia merupakan pemandangan yang menyejukkan mata, dengan udara yang nyaman. Hoi An menyediakan suasana damai, terutamanya apabila anda meluangkan masa di waktu petang melihat bot-bot yang membawa penumpang daripada tebingan sungai dan jambatan.

 

Sebelum anda melawat ke Hoi An, mungkin ada baiknya untuk anda mengetahui dengan lebih lanjut mengenai waktu sesuai untuk melawat ke sini. Walaupun ia boleh dilawati sepanjang tahun, namun ia mungkin dapat membantu anda menyesuaikan lawatan ke sini dengan aktiviti-aktiviti lain yang telah dirancang. Bagi masa terbaik untuk melawat Hoi An, bandar ini menikmati iklim tropika dengan musim basah dan kering yang berbeza:

 

Hoi An, merupakan bandar yang dikenali sebagai bandar tanglung yang dihasilkan daripada sutera, menghiasi segenap bandar di malam hari.

- Musim Kering (Februari hingga Ogos): Musim kemarau, terutamanya dari Februari hingga April dan Jun hingga Ogos, biasanya dianggap sebagai masa terbaik untuk melawat Hoi An. Dalam tempoh ini, cuaca panas dan cerah, menjadikannya sesuai untuk bersiar-siar, aktiviti luar dan bersantai di pantai. Walau bagaimanapun, bersedia untuk suhu dan kelembapan yang lebih tinggi, terutamanya pada bulan-bulan musim panas.

 

- Musim Basah (September hingga Januari): Musim hujan, yang dicirikan oleh hujan lebat dan taufan sekali-sekala, berlaku dari September hingga Januari. Walaupun musim hujan boleh membawa suhu yang lebih sejuk dan lebih sedikit orang ramai, ia juga meningkatkan kemungkinan rancangan perjalanan terganggu dan banjir di kawasan rendah. Walau bagaimanapun, sesetengah pelawat mungkin mendapati landskap hijau yang subur dan harga penginapan yang lebih rendah pada masa ini menarik.

 

Akhirnya, masa terbaik untuk melawat Hoi An bergantung pada pilihan peribadi, dengan setiap musim menawarkan pengalaman dan kelebihan tersendiri. Mungkin adalah lebih baik sekiranya anda mencuba kedua-dua keadaan kering dan musim yang basah bagi memahami dengan lebih terperinci mengenai kehidupan di Hoi An yang suatu masa dahulu mungkin jauh berbeza daripada apa yang dapat kita perhatikan di sini hari ini. Ia juga mengingatkan kita betapa pentingnya memelihara keunikan bandar-bandar lama di negara kita juga untuk tatapan bersama.

Seni Kaca Antara Seni Yang Perlu Dilihat Dengan Lebih Seruis

Teknik tiupan merupakan antara seni kaca tertua.

Seni kaca merupakan antara seni yang telah lama berkembang dan popular di Timur Tengah dan Eropah. Walaupun hanya beberapa seni kaca yang popular seperti ‘teknik tiupan’ dan ‘kaca bewarna’ (stained glass), banyak lagi cabang seni kaca yang mem punyai potensi yang besar untuk diolah oleh peminat-peminat seni.

Kali ini kita akan melihat beberapa lagi seni kaca yang amat unik dihasilkan oleh pengiat-pengiat seni kaca popular dunia. Oleh kerana ia kurang popular di rantau ini, mungkin ia boleh membuka mata kita kepada satu lagi bidang seni yang amat menakjubkan.

'Stained Glass' merupakan satu lagi seni kaca klasik yang unik.

Seni "Kirikane' dari Jepun yang diberi nafas baru.

Antara seni kaca yang menarik untuk dilihat adalah seni yang dihasilkan oleh Jack Storms iaitu kristal yang dihasilkan melalui teknik cantuman kaca yang dihiasi dan digilap berulang-ulang. Walaupun seni ini seakan-akan seni ‘kirikane’, yang dihasilkan di Jepun dengan motif-motif yang lebih tradisional. Jack Storms bagaimanapun mampu menghasilkan sesuatu yang berbeza dengan daya imaginasi berbesa. Malah antara lainnya beliau turut menghasilkan karya beliau berpandukan teori matematik seperti ‘Fibonacci Theory’.

Manakala seni kaca yang dihasilkan oleh Sydney Hutter pula sedikit berbeza kerana beliau menghasilkan bentuk-bentuk tiga dimensi. Gabungan teknik yang digunakan beliau mampu menghasilkan satu hasil yang amat komplek lagi menakjubkan. Seni yang dihasilkan beliau menjadi koleksi ramai peminat seni dan korporat, malah turut menjadi koleksi bagi Boston Museum of Fine Arts, Metropolitan Museum of Art, Museum of Art and Design di New York, Renwick Gallery, White House Craft Collection, dan bagi rangkaian Hotel Hyatt dan Hilton di serata dunia.

Jack Stroms dengan hasil karya yang menakjubkan.

Rick Satava dengan hasil yang cukup unik.

Sidney Hutter menghasilkan hasil karya yang popular.

Bagi pengiat seni kaca seterusnya iaitu Rick Satava pula keunikan beliau adalah menghasilkan teknik yang amat unik bagi menghasilkan koleksi kaca dengan obor-obornya. Ia kelihatan amat menarik dan menjadi buruan para peminat seni kaca. Malah, setiap hasil seni yang dihasilkan beliau juga adalah unik (satu unit sahaja dihasilkan). Mendapat pendidikan di California State University, Chico. Pada 1977 beliau membuka studio kaca beliau sendiri yang lebih dikenali sebagai Satava Art Glass di Northen California.

Antara lain keunikan pengiat-pengiat seni kaca ini adalah keunikan teknik yang digunakan oleh seseorang pengiat tersebut sebagai contohnya Sergio Redegalli iaitu seorang pengiat seni kaca dari Australia yang memiliki Cydonia Glass Studio. Beliau menghasilkan satu teknik unik iaitu “optifuse”, yang mampu menyatukan cebisan-cebisan kaca menjadi satu ketulan kaca yang lebih besar. Beliau menghasilkan hasil seni yang dikenali sebagai “cascade”, dengan berat 12 ton dengan menyatukan 500 kepingan kaca 6mm yang dipotong dengan sempurna. Hari ini “Cascade” menjadi bahan pameran tetap di Adelaide Botanic Gardens.

Sergio Redegalli mengahasilkan seni ini dengan berat 12 ton.

Hasil yang berbeza daripada yang digambarkan.

Stained Glass, apabila dihasilkan dengan imaginasi kreatif.

Itu adalah sebahagian sahaja mengenai seni kaca yang dikembangkan oleh pengiat-pengiat seni kaca. Jadi walau apapun cabang yang seni yang anda ceburi pastikan anda sentiasa mengolah idea anda berbeza daripada apa yang biasa anda lakukan. Lakukan lebih banyak percubaan untuk idea-idea yang baru. Berikan diri anda kebebasan untuk mencuba!

Muzium Kesenian Islam, Kuala Lumpur

Pintu masuk hadapan Muzium Kesenian Islam, Kuala Lumpur.

Muzium Kesenian Islam (Islamic Arts Museum) terletak berhampiran dengan Masjid Negara, Kuala Lumpur dan merupakan sebahagian tarikan daripada pelbagai tarikan yang terdapat di sekitar Taman Tasik Perdana. Ianya mula dibuka semenjak 12 December 1998 lagi dan merupakan muzium Kesenian Islam yang terbesar di Asia Tenggara dengan jumlah artifak melebihi 7,000 yang didatangkan dari pelbagai pelusuk dunia.

Muzium ini dibahagikan kepada 12 galeri utama yang dikelaskan mengikut jenis artifak yang dipaparkan melalui berapa tingkat sehingga tingkat-3 dan tingkat ke-4. Pada Tingkat ke-3, ia menempatkan koleksi Al-Quran dan munuskrip, Kejuruteraan Pembinaan Islam (Islamic architecture), Galeri India, Galeri China, Galeri Dunia Melayu Purba dan termasuk juga Bilik Ottoman Syria yang dibina semula. Manakala di tingkat-4 turut menampilkan koleksi barangan tekstil, senjata dan perisai, seramik dan juga peralatan kaca berunsurkan Islam.

Antara yang menarik adalah kubah ini.

Bahagian kejuruteraan pembinaan (architecture).

Kedai cenderahati muzium.

Muzium ini telah mendapat pelbagai pengiktirafan yang memberangsangkan. Antaranya adalah seperti berikut:

2014 - Platinum Award-Tourist Attraction (Culture, Arts and Heritage) Category - dianugerahkan oleh Kuala Lumpur Mayor’s Tourism Award.

2014 - Top 10 Travellers’ Choice Museums (10th in Asia) - dianugerahkan oleh TripAdvisor.

2015 - Top 10 Travellers’ Choice Museums (10th in Asia) - dianugerahkan oleh TripAdvisor.

Harga Tiket Muzium Kesenian Islam

Jenis Pelawat

• Dewasa : RM 14.00
• Pelajar (dengan Kad Pelajar): RM 7.00
• Warga Emas (warga Malaysia melebihi 55 tahun ke atas): RM 7.00
• Kanak-kanak (6 tahun ke bawah) : Percuma
• Harga tiket akan dikenakan pada RM 12 dan RM 6 apabila Galeri Khas tidak dibuka.

Waktu Buka

• Dibuka setiap hari dari pukul 10.00 pagi - 6.00 petang.

Pengangkutan

• Anda boleh menaiki sebarang pengangkutan menuju ke Masjid Negara termasuk, bas, teksi dan keretapi.

Kirikane Seni Halus Jepun Daripada Emas

Kehalusan seni "Kirikane" diterapkan pada pinggan kaca ini.

Kirikane (截金), merupakan seni daripada Jepun yang menggunakan kepingan emas nipis yang jarang didengari. Seni ini yang dibawa daripada luar dikatakan berasal Alexandria iaitu sebahagian daripada Egypt purba sekitar kurun ke-3 BC. Namun seni ini di Jepun dibawa dari China sebagai sebahagian seni hiasan Buddhist bagi menghiasi patung-patung dan lukisan.

Mungkin anda tidak pernah mendengar mengenainya kerana di Jepun sendiri, seni ini mula diperkenalkan semula kerana ia kurang mendapat perhatian sebelumnya. Seni kirikane bukanlah mudah untuk dikuasai oleh semua orang kerana ia bukan sahaja menggunakan bahan-bahan seperti emas, perak dan platinum, tetapi kepingan logam-logam beharga yang digunakan ini amat nipis dan sukar dikendalikan tanpa kemahiran dan kesabaran yang tinggi.

Seni ini dibawa ke Jepun daripada China semasa Dinasti Tang (618–907) dan contoh yang masih boleh dilihat sehingga ke hari ini misalnya adalah seperti Tamamushino Zushi di Horyuji Temple. Seni ini amat popular di sekitar abad ke-11 hingga ke 14. Ia kemudiannya hampir lenyap berikutan dengan kekurangan seni hiasan Buddhist di Jepun.

Penampilan seni Kirikane yang amat unik.

Bekas simpanan berbentuk bola.

Akane Yamamoto menyerlahkan Kirikane melalui seni kaca.

Hari ini seni ini diberikan nafas baru walaupun seni asalnya masih lagi dikekalkan secara kecil-kecilan. Melalui usaha penggiat-pengiat seni Jepun generasi baru, kirikane ditampilkan merangkumi media yang lebih menarik merangkumi aspek hiasan yang lebih meluas. Antara penggiat seni kirikane yang terkenal adalah Akane Yamamoto yang berjaya menampilkan seni kirikane di peringkat global dengan “Kirikane Glass” yang dihasilkannya.

Walaupun Akane menggunakan media-media baru dalam penghasilan “Kirikane Glass” rekaannya, beliau masih lagi menampilkan ciri-ciri halus kirikane tradisional melalui potongan-potongan kepingan logam yang digunakan iaitu ianya berbentuk garisan, berlian, segi tiga, segi empat dan geometri halus seperti yang terdapat pada kirikane klasik. Namun denga menggunakan kaca, Akane menyerlahkan lagi seni ini dalam dimensi yang lebih mendalam.

Selain beliau, para penggiat seni lain juga turut menggunakan teknik kirikane mengikut kecenderungan masing-masing kerana seni ini boleh digunakan pada pelbagai mendia. Hanya seni kirikane mempunyai bentuknya tersendiri yang boleh diperhatikan dengan mudah melalui bentuk potongan kepingan logam yang digunakan.

Penggunaan Kirikane yang asal untuk menghisi patung keagamaan.

Ia juga boleh digunakan pada banyak barangan yang lain.

Kotak kayu yang dihiasi dengan Kirikane.

Seni ini perlu dilakukan dengan ketelitian yang tinggi memandangkan kepingan logam berharga yang digunakan amat nipis. Ia memerlukan pengendalian yang amat rapi bagi memastikan kerja-kerja yang dilakukan dapat menghasilkan satu hasil akhir sepertimana yang diinginkan.

• Biasanya dua jenis kepingan logam digunakan dalam satu-satu hiasan terdiri daripada emas, perak dan platinum. Kepingan-kepingan ini perlu manjalani proses pemanasan (dengan teknik tersendiri) bagi melekatkannya antara satu sama lain bagi menambahkan ketebalan.
• 
  
• Kepingan-kepingan ini akan dipotong menggunakan pisau buluh (pisau logam tidak boleh digunakan) beralaskan pengalas yang dilapik dengan kulit rusa - bagi menghasilkan potongan yang baik.
• 
  
• Ia seterusnya dilekatkan menggunakan pelekat (daripada rumpai laut, funori dan ‘hide glue’, nikawa) ke atas barangan yang ingin dihiasi dengan kirikane.

Melihat kepada hasil daripada kirikane, maka anda pasti akan setuju bahawa ia perlu dikekalkan sebagai satu warisan untuk generasi berikutnya. Walaupun ia kurang dikenali seperti hasil-hasil seni kebudayaan Jepun yang lain, namun ia mempunyai nilai yang amat tinggi dalam menggambarkan kekayaan budaya yang halus. Ia secara tidak langsung memberikan kita pandangan kepada hasil seni budaya kita sendiri yang semestinya mempunyai nilai yang amat tinggi.

Mengenali Peralatan Lacquerware

Lacquerware seindah seramik seringan kayu.

Peralatan lacquerware lazimnya peralatan yang diperbuat daripada kayu dan disaluti dengan lacquer yang berkilat. Laquer walaupun kelihatan seperti varnish, ia adalah sedikit berbeza dari segi komposisi dan juga proses pembuatannya. Sejarah peralatan lacquer bermula lebih awal di China dan kemudiannya merebak ke serata bahagian negara-negara Asia yang lain yang membentuk pelbagai variasi.

Lacquer memberikan perlindungan  kepada bahan yang digunakan untuk membuat sesuatu peralatan. Antara peralatan lacquer yang masih dapat dilihat sehingga ke hari ini dihasilkan daripada Dynasty Han yang ditemui di Mawangdui di China kira-kira abad ke-2 BC. Malah teknik penghasilan peralatan lacquer telahpun diperbaiki semenjak Dynasti Shang lagi (ca. 1600–1046 BC) yang menjadi salah satu hasil seni yang menarik. Jadi ia seharusnya bermula lebih awal dan terus berkembang ke negara-negara berdekatannya termasuk Jepun, Korea, Vietnam dan Myanmar. Ia turut dihasilkan di negara-negara lain seperti Thailand, India dan juga Timur Tengah.

Lacquerware daripada Dinasty Han.

Lacquerware China dengan tatahan 'mother of pearl'.

Perbezaan geografi dan tradisi memberikan impak kepada penghasilan barangan lacquerware ini. Ini turut memberi pengaruh kepada bahan utama untuk membuat lacquer daripada bahan-bahan yang terdapat di sesuatu kawasan tersebut. Seterusnya proses penghasilannya juga lebih dipengaruhi oleh bahan-bahan tempatan dengan teknik yang penghasilan yang lebih mengutamakan ciri-ciri budaya setempat. Barangan lacquerware di China dihasilkan dengan teknik yang lebih ‘sophisticated’ dengan penggunaan bahan-bahan hiasan termasuk emas dan ‘mother of pearl’ dengan bahan utamanya diperbuat daripada kayu. Manakala di Myanmar pula ianya lebih dihiasi dengan motif-motif lukisan tempatan yang menarik dengan bahan utamanya diperbuat daripada buluh.

Toxicodendron vernicifluum daun dan bunga.

Toxicodendron vernicifluum ditoreh untuk getahnya.

Melanorrhoea usitata juga dikenali sebagai Gluta usitata atau ringas.

Lacquer dihasilkan daripada getah pokok. Pokok-pokok yang digunakan pula adalah berbeza bagi lacquer yang dihasilkan di China, Korea dan Jepun iaitu Toxicodendron vernicifluum atau lebih dikenali sebagai ‘Chinese lacquer tree’, manakala di negara seperti Myanmar lacquer adalah dihasilkan daripada getah pokok Melanorrhoea usitata yang juga dikenali sebagai ‘Burmese lacquer’. Oleh kerana getah yang diperolehi ini berbeza, maka lacquer yang dihasilkan juga adalah sedikit berbeza, namun kedua-duanya mampu menghasilkan barangan lacquer yang cukup menarik. Namun lacquer turut dicampur bahan-bahan lain untuk menjadikannya lebih licin seperti di China, serbuk tanduk rusa digunakan, manakala di Myanmar pula serbuk dari tulang lembu pula digunakan.

Proses pembuatan barangan lacquer ini merupakan satu proses yang amat panjang, kerana ia memerlukan beberapa lapisan lacquer yang perlu disalutkan ke atas barangan yang dihasilkan. Ini diikuti dengan proses pengeringan selama beberapa hari, sebelum proses lapisan berikutnya boleh dilakukan. Bagi barangan yang mempunyai lukisan berwarna pula lapisan lacquer akan dikenakan untuk setipa warna yang dikenakan dan proses yang sama akan dilakukan secara berulang-ulang. Ini bermakna keseluruhan proses boleh memakan masa sehingga berbulan-bulan lamanya untuk menyiapkan satu barangan lacquer.

Barangan yang dihasilkan dengan penuh teliti.

Koleksi yang amat cantik.

Ianya bukan tembikar tetapi lacquerware.

Japan lacquerware, menambilkan ciri-ciri budaya yang unik.

Melihat kepada ketelitian dan masa yang diambil untuk menghasilkan barangan ini, maka tidak hairanlah mengapa harganya dijual agak tinggi. Namun begitu, barangan lacquer bukan sahaja cantik tetapi dapat digunakan untuk tempoh masa yang lebih lama. Selain daripada barangan seramik, barangan lacquer merupakan antara barangan unik yang berasal dari China yang kemudiannya dimajukan lagi ke negara-negara lain.