Palma (Palm) Kumpulan Tumbuhan Penting di Serata Dunia

Kelapa merupakan palma yang paling popular.

Tumbuhan palma terdapat di seluruh dunia dan merupakan tumbuhan terpenting di mana sahaja ia didapati. Bagi kawasan beriklim tropika pokok kelapa (Cocos nucifera) merupakan tumbuhan yang setelah sekian lama mendapat jolokan tumbuhan 1001 guna dan digunakan untuk pelbagai kegunaan. Kali ini kita ingin melihat lebih banyak jenis-jenis palma yang lain dari seluruh dunia dan bagaimana kita dapat meluaskan lagi pengetahuan mengenai kepentingan tumbuhan jenis ini.

Palma (Arecaceae) iaitu nama botani bagi kumpulan tumbuhan yang terdiri daripada 181 genus dan mempunyai sekitar 2600 spesies yang kebanyakannya tumbuh di kawasan beriklim tropika, sub-tropika dan beriklim sederhana. Walaupun kebanyakan pokok palma menyerupai pokok kelapa (sawit/ nibong/ nipah/ pinang dan lain-lain) yang mempunyai batang dan daun berpelepah, terdapat juga pokok-pokok palma yang agak berbeza iaitu melilit seperti akar (rotan) dan juga yang hanya tumbuh rendah seperti pokok salak (Salacca).

Walaupun di kawasan seperti Malaysia kelapa lebih terkenal dan digunakan untuk pelbagai perkara daripada akar sehinggalah ke pucuknya. Pokok-pokok palma yang lain juga digunakan sedemikian rupa di mana sahaja ia dijumpai oleh masyarakat di serata dunia. Ia merupakan tumbuhan yang digunakan sebagai sumber makanan, manisan, bahan binaan, bahan kraftangan, perhiasan, perkakasan, baja dan sebagainya. Memandangkan spesiesnya yang banyak, maka pengetahun mengenai spesies pokok palma merupakan satu perkara yang agak menarik untuk diketahui.

Latania digunakan sebagai tanaman hiasan di Florida, USA.

Nipah merupakan tumbuhan penting seperti juga kelapa.

Oleh kerana banyaknya spesies pokok palma yang terdapat di dunia, kita akan memberikan perhatian kepada beberapa spesies palma utama yang biasa digunakan di beberapa bahagian dunia. Dari sini anda boleh membuat perbandingan mengenai kegunaan-kegunaannya yang pelbagai bagi setiap masyarakat di mana sahaja ia didapati. Jadi untuk mendapat pengetahuan lebih anda perlulah membuat kajian lanjutan sekiranya berminat. Berikut adalah jenis-jenis palma tersebut;

Archontophoenix - Bangalow palm, merupakan palma yang berasal dari Australia dan amat sesuai dijadikan sebagai hiasan. Walaupun hari ini ia ditanam di bahagian-bahagian lain dunia ia boleh juga menjadi spesies yang bersifat invasif.

Areca - Betel palm atau lebih mudah dikenali sebagai pinang. Pinang, lebih popular sebagai bahan kunyahan walaupun ia juga cantik dijadikan sebagai tanaman hiasan. Selain itu pinang juga digunakan untuk menghasilkan pelbagai barangan kraft.

Bactris - Pupunha merupakan palma yang berasal dari Amerika Selatan. Menghasilkan buah yang menyerupai buah pinang dan boleh dimakan. Pokok ini juga mempunyai bahagian-bahagian lain yang turut digunakan manusia untuk pelbagai tujuan.

Beccariophoenix - Beccariophoenix alfredii, mempunyai bentuk fizikal yang amat menyerupai kelapa. Ia bagaimanapun mempunyai saiz buah yang jauh lebih kecil. Ia juga berasal dari kawasan tinggi di Madagascar.

Bismarckia - Bismarck palm berasal dari Madagascar, juga merupakan palma berdaun kipas yang amat cantik dijadikan sebagai tanaman hiasan.

Borassus - Palmyra palm, sugar palm, toddy palm satu lagi palma yang amat popular di Asia Tenggara. Buahnya bagaikan buah kelapa bersaiz kecil dan berwarna gelap. Amat popular sebagai bahan menghasilkan minuman selain niranya juga turut menjadi bahan utama. Di India pula ia digunakan untuk menghasilkan minuman ‘toddy’.

Sawit menjadi tanaman utama beberapa negara termasuk Malaysia.

Bungalow Palm merupakan tanaman hiasan yang cantik.

Calamus - Rattan palm merupakan palma yang memanjat dan terdiri daripada 600 spesies kesemuanya. Rotan merupakan tumbuhan yang popular di sekitar Asia Tenggara untuk tujuan penghasilan perabot.

Cocos - Coconut (Cocos nucifera) iaitu kelapa seperti yang kita ketahui mempunyai 1001 kegunaan dan merupakan tumbuhan yang amat popular. Setiap bahagian dari pokok kelapa boleh dimanfaatkan. Bagi kawasan perkampungan, boleh dikatakan setiap rumah mempunyai pokok kelapa sebagai salah satu tanaman.

Copernicia - Carnauba wax palm merupakan palma yang berasal dari bahagian Brazil merupakan sumber penting untuk menghasilkan ‘wax’ ataupun lilin. Lilin ini digunakan dengan meluas di dalam bidang industri.

Corypha - Gebang palm, Buri palm atau Talipot palm merupakan pokok palma kipas yang mempunyai saiz daun yang amat besar. Mempunyai taburan yang merangkumi India, Malaysia, Indonesia, Philippines, New Guinea, Timur Laut Australia (Cape York Peninsula, Queensland). Daun dari pokoknya digunakan untuk membuat pelbagai peralatan.

Elaeis - Oil palm atau lebih dikenali sebagai kelapa sawit digunakan untuk menghasilkan minyak sawit. Berasal dari Afrika ia kini di hybridkan untuk menghasilkan produktiviti yang lebih baik.

Euterpe - Cabbage heart palm, açaí palm merupakan tumbuhan palma paya yang berasal daripada Brazil dan Trinidad. Ia semakin popular sebagai minuman yang mempunyai khasiat perubatan (anti-oksidan) walaupun terdapat banyak buah-buahan yang lain mempunyai faedah anti-oksidan yang sama atau lebih dari buah açaí palm.

Hyphaene - Doum palm merupakan palma berdaun kipas berasal dari Afrika termasuk Mesir. Ia merupakan tumbuhan penting pelbagai kegunaan dan terpadat tinggalan dari buah pokok ini didapati dari makam Raja Tutankhamun, Mesir yang dikatakan berusia lebih kurang 3,000 tahun.

Jubaea - Chilean wine palm, Coquito palm merupakan palma yang berasal dari Benua Amerika dan mempunyai saiz pokok yang amat besar. Seperti juga palma yang lain, ia digunakan untuk menghasilkan nira yang digunakan untuk membuat minuman (miel de palma).  Selain itu buahnya juga boleh dimakan.

Latania - Latan palm merupakan sejenis palma yang cantik dan mengandungi beberapa spesies. Ia mempunyai daun yang kelihatan agak tebal dan berwarna seperti disaluti perak. Berasal dari Afrika daripada Mauritius, Réunion dan juga Rodrigues Island.

Livistona - Cabbage palm, merupakan palma berdaun kipas yang tumbuh di Selatan Asia, Australasia dan Horn of Africa. Pokoknya boleh menjadi agak tinggi dan biasa digunakan sebagai hiasan.

Mauritia - Moriche palm merupakan palma paya bagi kawasan Amerika Selatan seperti Trinidad, Colombia, Venezuela, Guyana, Suriname, French Guiana, Brazil, Ecuador, Peru, dan Bolivia. Ia juga merupakan palma yang membekalkan makanan dalam bentuk buah, jus, digunakan untuk membuat jem, ice-cream, wine dan lain-lain lagi. Buahnya juga digunakan untuk menghasilkan minyak.

Metroxylon - Sago palm (Metroxylon sagu) atau lebih dikenali sebagai pokok rumbia juga merupakan palma yang penting. Ia turut digunakan untuk menghasilkan sagu atau digunakan juga sebagai makanan tambahan bagi ternakan termasuk ayam dan ikan.

Nypa - Nipa palm atau lebih dikenali sebagai pokok nipah mempunyai pelbagai kegunaan bagi penduduk tempatan dari daun, pelepah dan juga buahnya. Ia juga merupakan palma yang amat popular bagi penduduk di Asia Tenggara sehingga ke Bangladesh, India, Sri Lanka dan di mana sahaja ia boleh didapati.

Parajubaea - Bolivian coconut palms, merupakan spesies yang berasal daripada kawasan Utara Andes di Amerika Selatan. Walaupun mempunyai fizikal yang menyerupai pokok kelapa, ia mempunyai buah yang lebih kecil.

Phoenix - Date palm merupakan genus bagi 14 spesies pokok palma yang turut menghasilkan buah yang boleh dimakan. Namun spesies ini di hybrikan untuk menghasilkan buah yang digunakan untuk tujuan komersial. Kurma komersial (Phoenix dactylifera) merupakan jenis yang cukup dikenali.

Hyphaene thebaica, tumbuhan penting di Afrika dan Mesir.

Jubea chilensis mempunyai saiz yang amat besar.

Phoenix sylvestris - Wild date palm terdapat di Pakistan, India, Bangladesh, Sri Lanka, Nepal, Bhutan, Burma, Mauritius, Puerto Rico dan Leeward Islands. Ia digunakan untuk membekalkan nira pada penduduk India dan Bangladesh selain buahnya juga digunakan untuk membuat ‘wine’ dan ‘jelly’.

Raphia - Raffia palm yang mengandungi sekitar 20 genus berasal dari Afrika terutamanya Madagascar. Rafia membekalkan serat yang digunakan untuk membuat tali yang sangat berguna untuk pelbagai kegunaan.

Roystonea - Royal palm, juga berasal dari Amerika Selatan merupakan antara palma yang sangat popular digunakan sebagai tumbuhan hiasan.

Saba - Palmettos merupakan pokok palma berdaun kipas dan tumbuh di kawasan Amerika Selatan seperti Caribbean, Mexico, Venezuela, Amerika Tengah dan Colombia.

Salacca- Salak merupakan tumbuhan yang membekalkan buah yang boleh dimakan. Ia merupakan buah yang popular di Indonesia bagi kawasan Bali, Lombok, Timor, Maluku and Sulawesi termasuk juga Malaysia.

Syagrus - Queen palm, jenis palma dari Amerika Selatan yang mempunyai hubungan rapat dengan pokok kelapa. Buahnya merupakan sumber makanan penting bagi burung Lear's macaw.

Trachycarpus - Windmill palm, Kumaon palm mempunyai daun seperti kipas dan merupakan tumbuhan yang terdapat di sekitar Himalaya dan Timur China.

Veitchia - Manila palm, Joannis palm tumbuh di sekitar Pasifik seperti di (Fiji, Vanuatu, Tonga dan Solomon Islands)

Washingtonia - Fan palm, biasanya lebih digunakan sebagai pokok hiasan.

Jadi itu hanyalah sebahagian kecil daripada pokok-pokok palma yang mudah ditemui. Boleh dilihat setiap bahagian daripada pokok palma ini mempunyai pelbagai kegunaan yang amat berguna kepada manusia. Sekiranya anda berminat untuk mengetahui dengan lebih lanjut mengenai pokok palma anda bolehlah membuat tinjauan terperinci melalui internet, sebagai contoh di palmpedia.net. Semoga paparan kali ini dapat memberikan satu lagi informasi berguna kepada para pembaca.

Pokok Paku Pakis Tumbuhan Purba Tanpa Bunga

Pokok paku-pakis, tumbuhan unik tanpa bunga dan buah.

Pokok paku-pakis (fern) merupakan kumpulan tumbuhan yang amat unik kerana ia bukan sahaja berbeza dari segi rupa bentuk malah tumbuhan ini mempunyai banyak lagi perbezaan yang ketara dengan kumpulan tumbuh-tumbuhan yang lain. Terdapat sekitar 12,000 spesies pokok paku-pakis yang tumbuh di serata dunia. Secara umumnya ciri-ciri utama pokok ini adalah ia merupakan tumbuhan vascular (dengan urat saluran air), tidak mempunyai bunga, buah dan biji, sebaliknya membiak dengan menggunakan spora.

Ciri-ciri unik ini adalah antara keperluan yang membolehkan pokok paku-pakis menjadi pokok yang terus membiak sehingga ke hari ini sejak 360 juta tahun dahulu iaitu Zaman Devonian. Bukti ini tentulah diperolehi daripada fosil yang ditinggalkan oleh pokok paku-pakis tersebut. Kebolehan paku-pakis membiak tanpa memerlukan agen pendebungaan inilah yang membolehkan ia membiak hampir di mana sahaja dan pada bila-bila masa sahaja. Malah melalui sporanya yang halus, pokok paku-pakis boleh dilihat tiba-tiba muncul di satu-satu kawasan.

Spora paku-pakis yang terdapat di belakang daunnya.

Pucuk paku-pakis (fiddleheads/frond).

Adakalanya tumbuh hampir di mana sahaja.

Pokok paku-pakis juga mempunyai pelbagai kegunaan pada manusia dan alam sendiri sudah tentu. Sebahagian nya boleh dijadikan sebagai sumber makanan (jualan/ekonomi), sebagai hiasan, memulihkan tanah yang tercemar, mencegah hakisan, digunakan untuk menyerap gas-gas merbahaya dari udara selain turut digunakan untuk upacara tertentu, perubatan dan kesenian.

Keunikan teknik pembiakan menggunakan spora adalah teknik unik yang digunakan oleh paku-pakis dan kulat/fungi sahaja. Namun kedua-dua tumbuhan ini adalah merupakan tumbuhan yang berjaya untuk terus membiak dan melakukan kerja-kerja mereka dengan baik sekali.

Oleh kerana terdapat spesies yang banyak dalam kumpulan tumbuhan ini, pokok paku-pakis mempunyai pelbagai rupa bentuk, saiz dan juga ciri-ciri unik lain untuk spesies-spesies tertentu. Terdapat juga spesies paku yang mempunyai batang yang meninggi seperti paku gajah atau Cyatheaceae yang boleh tumbuh setinggi 20 meter (66 ft.). Manakala yang lain kebanyakannya tumbuh pada ketinggian tanah, menjalar dan ada juga yang tumbuh di atas pokok-pokok yang lain.

Paku sakat sarang burung.

Paku tanduk rusa.

Bahagian yang digunakan sebagai makanan pada pokok ini adalah bahagian muda yang masih bergulung (fiddleheads) dari jenis bracken, Pteridium aquilinum, ostrich fern, Matteuccia struthiopteris, dan cinnamon fern, Osmundastrum cinnamomeum. Kesemua pokok-pokok paku pakis ini mempunyai nama tempatan mengikut geografi tertentu bukan sahaja di Asia, malah di New Zealand, Eropah dan sebagainya. Malah rhizome bagi  Licorice fern turut menjadi bahan kunyahan bagi penduduk pribumi di  Pacific Northwest kerana rasanya.

Bagi paku-pakis dari genus  Azolla pula yang bersaiz kecil dan dikenali sebagai ‘mosquito fern’, digunakan sebagai penggalak tanah di sawah padi di Asia Tenggara. Ia mempunyai keupayaan untuk mengembalikan kandungan nitrogen di dalam tanah.

Manakala kebanyakan pokok paku-pakis menjadi kegilaan peminat tanaman hiasan seperti Boston fern (Nephrolepis exaltata) yang merupakan sebahagian daripada genus Nephrolepis. Manakala paku seperti ‘sakat sarang burung’ atau Bird's Nest Fern (Asplenium nidus) dan juga ‘paku tanduk rusa’ atau staghorn ferns (genus Platycerium) turut merupakan sebahagian pokok paku yang menjadi sebahagian daripada tanaman hiasan.

Paku duit-duit (dragon's scales).

Pokok paku yang menular di sesuatu kawasan.

Masih terdapat banyak pokok paku-pakis yang tidak digunakan secara komersial atau diketahui fungsi spesifiknya kepada manusia. Tumbuhan ini adakalanya juga bersifat invasif dan sukar dikawal. Namun begitu ia masih berguna sebagai pencegah hakisan bagi kawasan di mana pokok-pokok lain sukar tumbuh (lereng-lereng bukit batu kapur misalnya).

Pokok paku mempunyai kegunaan untuk membuang logam berat dari dalam tanah terutamanya ‘arsenic’. Keistimewaan pokok paku pakis ini terus dikaji untuk mengenal pasti potensinya kepada kehidupan manusia dan juga ekonomi.

Jadi itu adalah serba sedikit mengenai kehebatan tumbuhan paku-pakis yang dipaparkan kali ini. Sekiranya anda menyangka hanya tumbuhan berbunga dan berbuah sahaja yang mempunyai kebolehan unik, tumbuhan paku-pakis juga tidak kurangnya. Sekiranya anda mempunyai lain-lain maklumat mengenai tumbuhan istimewa ini bolehlah kiranya anda membuat sedikit tambahan di ruangan komen.

Arapaima Gergasi Air Tawar

Arapaima, antara spesis gergasi air tawar yang terkenal.

Arapaiman bukan sahaja ikan yang mempunyai saiz yang amat besar, malah rupa bentuk dan juga warna yang amat cantik. Ikan gergasi air tawar ini dikenali sebagai “pirarucu” atau “paiche” oleh penduduk tempatan mempunyai nama saintifik ‘Arapaima gigas’ – sebagi salah satu spesis daripada beberapa spesis di dalam genus Arapaima. Namanya ‘pirarucu’ adalah bermaksud “pira”, iaitu ikan dan “urucum” yang bermaksud merah. Ikan ini mempunyai rupa dan warna yang amat menarik dan ada yang mengelarnya sebagai ‘ikan naga’.

Ikan-ikan arapaima boleh menjangkau ukuran sehingga 3 m (9.8 ft) dan berat sehingga 200 kilogram. Ia juga sering menjadi ikan hiasan bagi penggemar-penggemar ikan hiasan yang berkemampuan untuk memelihara spesis gergasi ini. Namun ia boleh bertukar menjadi spesis invasif sekiranya dilepaskan ke kawasan yang bukan merupakan habitat asal mereka. Kini ikan-ikan arapaima bersaiz besar adalah sukar untuk didapati di habitat asal mereka oleh kerana penangkapan berlebihan, kehilangan habitat dan sebagainya.

Ikan arapaima ini terdiri dari beberapa spesis berbanding pada asalnya ia dianggap hanya satu spesis sahaja. Spesis-spesis tersebut adalah;

• Arapaima arapaima
• Arapaima agassizii
• Arapaima gigas
• Arapaima leptosoma
• Arapaima mapae

Spesis-spesis ini bertaburan di sepanjang lembangan Amazon dan jarang sekali melakukan migrasi ke bahagian-bahagian lain menyebabkan para pengkaji perlu melakukan pencarian ke kawasan spesifik mereka. Jadi kebarangkalian terdapat spesis lain adalah tinggi.

Penduduk tempatan menangkap ikan arapaima.

Warna sisik ikan arapaima yang menarik.

Merupakan antara ikan yang diminati untuk dipelihara.

Ikan-ikan arapaima akan mula membiak semasa musim perubahan dari air cetek dan sebelum musim banjir bermula kebiasaannya ia adalah sekitar May hinggalah ke August. Sarangnya akan dibina dengan keluasan 50 cm (20 in) lebar dan 15 cm (5.9 in) dalam di dasar yang berlumpur. Anak-anak ikan akan menetas apabila air mula naik dengan jumlah makanan yang lebih banyak.

Salah satu lagi ciri-ciri unik ikan arapaima adalah, ia menjaga anak-anaknya di dalam mulut ikan jantan seperti juga beberapa spesis ikan yang lain, antaranya adalah arowana (Osteoglossidae) dan juga ikan haruan (Channa striata). Manakala pada masa yang sama, ikan betina akan berada berdekatan dan mengawasi bahaya di persekitaran.

Memancing arapaima aktiviti yang diminati oleh sebahagian orang.

Arapaima di Thailand.

Anak-anak arapaima berenang dalam kumpulan.

Gambar tengkorak kepala ikan arapaima.

Ikan arapaima diburu secara berlebihan oleh manusia yang menyebabkan ianya hampir pupus. Walaupun ikan ini kemudiannya tersebar ke beberapa kawasan di serata dunia termasuk Malaysia dan Thailand, namun populasinya adalah semakin berkurangan di habitat asalnya. Gaya hidupnya yang kurang difahami, menyebabkan ia dengan mudah mencapai kepupusan sekiranya langkah-langkah pemeliharaan tidak diambil.

Walaupun ikan arapaima adalah antara gergasi air tawar, ia tidak disenaraikan sebagai ikan air tawar terbesar. Seperti yang saya katakan dalam artikel yang lepas, kita akan melihat beberapa spesis gergasi air tawar lagi untuk sama-sama menilai, spesis manakah sebenarnya yang merupakan ‘ikan air tawar terbesar’.

Keajaiban Tasik Baikal Russia

Tasik Baikal yang membeku pada musim sejuk.

Tasik Baikal (Lake Baikal: Russian: о́зеро Байка́л, tr. Ozero Baykal) merupakan sebuah tasik air tawar yang terletak di Selatan Siberia, di antara Irkutsk Oblast dan juga Buryat Republic. Ia merupakan tasik air tawar yang terpaling dalam di dunia dan mempunyai isipadu air yang paling banyak. Tasik ini telah diwartakan sebagai “UNESCO World Heritage Site” pada tahun 1996 menandakan ianya sebagai salah satu lokasi penting bagi penduduk dunia.

Tasik ini mempunyai pelbagai keistimewaan dan keunikan dari segi geologi, flora dan faunanya, malah ia turut dikelilingi dengan aktiviti manusia yang mempengaruhi keadaan di tasik tersebut. Oleh kerana ia merupakan tasik air tawar terdalam, ia juga dihuni oleh flora dan fauna yang amat unik yang hanya terdapat di tasik ini – antaranya adalah singa laut air tawar  ‘Baikal seal’ atau ‘nerpa’ (Pusa sibirica).

Tasik Baikal dari angkasa.

Persekitaran tasik yang amat cantik.

Tasik ini terbentuk daripada pergerakan kerak bumi (Baikal Rift Zone) yang bergerak dari antara satu sama lain. Ini menghasilkan sebuah tasik yang berukuran 636 km (395 mi) panjang dan 79 km (49 mi) lebar yang menghasilkan tasik berkeluasan 31,722 km² (12,248 sq mi) seterusnya merupakan tasik air tawar yang paling luas di Asia. Ia juga mempunyai kedalaman sehingga 1,642 m (5,387 ft). Pergerakan kerak bumi di sini masih lagi aktif dan menyebabkan tasik ini melebar pada ukuran 2 cm (0.79 in) setahun.

Persekitaran tasik ini dipenuhi dengan gunung ganang. Manakala terdapat sejumlah 330 buah sungai yang mengalir ke dalamnya antaranya adalah  Selenga River, Barguzin River, Upper Angara River, Turka River, Sarma River, dan juga Snezhnaya River. Manakala hanya terdapat satu sungai yang mengalir keluar darinya iaitu Angara River. Walaupun ia mempunyai kedalaman yang menakjubkan, air di Tasik Baikal mempunyai kandungan Oksigen yang lebih baik berbanding dengan kawasan-kawasan lain seperti di Lake Tanganyika ataupun di Black Sea.

Anjing laut air tawar yang unik di Baikal.

Haiwan yang terdapat di sekitar tasik.

Amphiphod yang terdapat di dalam Tasik Baikal.

Oleh kerana ia terletak jauh di utara, sebahagian besar tasik ini akan diliputi oleh ais pada musim sejuk. Namun begitu ia turut dilengkapi dengan lebih daripada 1,000 spesis tumbuh-tumbuhan dan 2,500 spesis haiwan (yang berjaya dikesan setakat ini). Apa yang menariknya lebih daripada 80% hidupan di sini adalah unik (endemic) bagi Tasik Baikal sahaja.

Terdapat sekitar 60 spesis ikan di sini dan lebih daripada setengah daripada jumlah itu merupakan spesis yang hanya terdapat di sini antaranya adalah kumpulan ikan dari family Abyssocottidae, Comephoridae, Cottocomephoridae dan lain-lain lagi. Ia merupakan ikan-ikan yang tinggal sehingga ke dalam antara 100 – 500 m  (330–1,640 ft). Ikan-ikan ini turut menjadi sumber makanan bagi penduduk di persekitaran tasik antaranya adalah dari spesis omul (Coregonus migratorius) yang juga merupakan spesis endemic di sini. Ikan-ikan ini akan ditangkap dan diasap untuk memastikan ia boleh disimpan dalam jangkamasa yang lebih lama.

Selain daripada hidupan-hidupan bersaiz besar (vertabrate), spesis-spesis tasik ini juga kaya dengan hidupan invertabrate yang unik. Epischura baikalensis merupakan spesis zooplankton endemic kepada Tasik Baikal yang juga membentuk 80 – 90% biomass di sini. Ia juga kaya dengan hidupan lain yang terdiri daripada cacing turbellarian, siput-siput dan  krustasia amphipod. Kumpulan amphipod ini pula terdiri daripada 350 sub-spesis yang juga endemic bagi tasik ini.

Disebalik keunikan flora dan fauna di tasik ini, aktiviti kehidupan manusia juga terus berkembang di persekitarannya. Peredaran zaman menunjukkan banyak peristiwa berlaku di persekitaran tasik ini dan direkodkan semenjak zaman Dinasti Han lagi iaitu sekitar abad ke-2 BC. Mereka menggelarkan tasik ini sebagai “laut luas” (hanhai). Manakala masyarakat Kurykans, iaitu antara puak Siberian yang mendiami persekitaran ini pada abad ke-6 menamakan tasik ini sebagai “much water” (air yang banyak). Kemudiannya nama ini ditukar kepada “natural lake” (Baygal nuur) oleh masyarakat Buryat dan “rich lake” (Bay göl) oleh masyarakat Yakuts – iaitu antara puak terbesar tinggal di persekitaran tasik ini.

Tasik Baikal pada musim sejuk.

Listvyanka antara bandar di pinggir tasik.

Keretapi yang melewati kawasan Tasik Baikal.

Kawasan ini terus menjadi sebagai salah satu laluan penting bagi manusia apabila ia menjadi laluan bagi Ivan Pakhobov pada 1644 dalam perjalanan dari Angara ke Baikal. Menjelang 1647 beliau sekali lagi menggunakan laluan ini untuk menziarahi  'Tsetsen Khan' berhampiran Ulan Bator. Daripada peristiwa-peristiwa tersebut, kawasan dan lalun ini terus menjadi sebagai sebahagian laluan penting bagi aktiviti manusia.

Menjelang 1896 dan 1902 laluan keretapi  Trans-Siberian Railway di bina di sekitar Barat Daya tasik ini memerlukan 200 jambatan dan 33 terowong. Laluan ini kemudiannya menjadi laluan penting bagi pengangkutan di antara Baikal ke Mysovaya. Kawasan ini kemudiannya menjadi sebahagian kawasan dalam pertikaian antara Czechoslovak legion dan juga  Red Army pada tahun 1918. Oleh kerana permukaan tasik yang beku pada musim sejuk, ia boleh diseberangi dengan berjalan kaki. Namun ia juga merupakan risiko paling tinggi dan kematian boleh berlaku seperti apa yang berlaku kepada sekumpulan tentera Russia yang cuba menyeberangi tasik ini pada 1920.

Vladimir Putin adalah antara manusia yang menyertai aktiviti menyelam tasik ini.

Kapal Selam Mir-1 yang digunakan untuk selaman.

Kawasan persekitaran Baikal terus menjadi tumpuan penting untuk tujuan kajian dan juga ekonomi. Pada tahun 2008, dua kapal selam Mir-1 dan juga Mir-2 dihantar untuk meneroka tasik ini sehingga kedalaman 1,592 m (5,223 ft) untuk menjalankan kajian geologi dan biologi.  Antara kajian lain yang telah dijalankan di sini adalah dalam kajian mengenai ‘neutrino’ yang dijalankan di “Baikal Deep Underwater Neutrino Telescope (BDUNT)” semenjak 1993 lagi.

Pembangunan di persekitaran Baikal terus berkembang dan Rosatom (Rosatom State Atomic Energy Corporation) bercadang untuk membina makmal berhampiran kawasan ini bersempena dengan pelan uranium antarabangsa dan juga melabur sekitar $2.5 billion di kawasan tersebut dan mewujudkan 2,000 peluang pekerjaan di Bandar Angarsk.

Begitulah sebahagian keunikan perkara yang berlaku di persekitaran Tasik Baikal, antara keunikan alam yang menakjubkan. Mungkin selama ini kita kurang mendapat pendedahan mengenainya. Walaupun pembangunan persekitaran kawasan tersebut tidak dapat dielakkan, adalah diharap supaya kita sempat mempelajari tentang keunikan dan kelebihan ekosistem di sana dan lebih menarik lagi sekiranya ia dapat dipelihara dengan selamat untuk kebaikan semua pada masa akan datang.